بازگشت
وطن در تنور داغ
عبدالله « وفا » نورستانی عبدالله « وفا » نورستانی

           

 

در حیرتم چسان که ترا خواب برده است ؟!                          نی نی نه خواب  بلکه  ترا  آب برده است

 

غافل ز حال خویش و  وطن  در تنور داغ                            ای  وای من که گوهر نا یاب  برده  است

 

سلسا ل  و  شا ما مه   و  آثار     با  شکوه                            دار و ندار ما  همه ؛ سیلا ب برده   است

 

واحسرتا !  که  ملک   خراسان  و آریا ن                             سیلا ب برده است و به گرداب برده است

 

گلهای  این  دیار همه  پا ما ل  ظلم   گشت                            این ظلم و این ستم  ز دلم  تاب برده است

 

حقا که  آه  و نا له و  زاری  ز حد  گذشت                            این آه وشور، شکوه به مهتا ب برده است

 

گفتم  که  پاسدار ! سلا مت  بزی  به عمر                            دیدی که فرش کهنه  ز محراب برده است

 

کی دیده ام « وفا » و محبت ز روز گار       

 

این مرده زنده گی ز رخم آب برده است        

 

 

  اتریش- ویانا12,02,2012 

 


February 20th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان